Tristan escribió: ↑Miércoles 20 de Noviembre de 2024, 11:46
roped escribió: ↑Miércoles 20 de Noviembre de 2024, 11:04
Tristan escribió: ↑Miércoles 20 de Noviembre de 2024, 10:49
Despilfarrar dinero público en mamandurrias debería ser censurado por todo el mundo. Hay que perseguir tanto el atraco legal al erario público como el ilegal, en lugar de escudarnos en que existen de los segundos para evitar hacer frente a los primeros solo porque el benefactor sea de nuestra cuerda.
Personalmente creo que si hay discurso poco útil es el de pedir que suban impuestos ad eternum (entiendo que el objetivo debe ser la esclavitud, el 100%) y a la vez apoyar que se destinen 5.000€ en hacer dibujitos.
Para ti todo gasto público que non se empregue en defensa e seguridade é un despilfarro, tes unha ideoloxía antisitémica que choca ca Constitución española, coma min, benvido o club, a diferencia e que eu asumo a miña condición e ti non o fas.
A ti sóbrache xente que fagan dibujitos, a min sóbranme persoas con tricornio, cada un seu.
Os Estados ca presión fiscal más elevada do mundo son os países escandinavos, Austria, Francia... pagan un 15% máis de impostos ca nós, os estados ca menor presión fiscal , deixando de lado os microestados parásitos, son Chad, Nixeria, Madagascar, Indonesia..., en todos eses paggan menos dunha terceira parte ca nós, pese a iso eu prefiro currar e vivir nos primeiros, pero para gustos cores.
Cualquier gasto público innecesario me parece un lujo inadmisible en un escenario de déficits continuado. Me gustaría saber, los que sostenéis estas cosas de gastar en dibujos o cientos de millones en publicidad institucional, cómo gestionáis vuestras economías domésticas.
Sin gente con tricornio no sé cómo haríamos para garantizar el cumplimiento de las leyes que se estipulen. Especialmente me llama la atención en tu caso ya que los totalitarismos en escenarios de pobreza requieren de una gran fuerza policial para garantizar la estabilidad.
La presión fiscal es bastante tramposa, necesitas un indicador de esfuerzo. Con un salario escandinavo puedes pagar el 50% y seguir teniendo un disponible apto para vivir pero en el escenario español ya solo un 40% sería una barbaridad.
O de comparar as contas dun Estado ca economía doméstica dunha familia está moi ben para os programas de marujas na tv mañaneira, pero non deixa de ser un exemplo absurdo, unha cuñadez ridícula.
A principal diferencia é que o Estado pode cobrar impostos, mentres que as familias non, o Estado tamén pode darlle a maquina da pasta, as familias non, por outra parte o Estado é un motor económico en si mesmo, o gasto público pode redundar nunha suba do PIB sostible no tempo, mantemento estacionario sería máis realista, que a súa vez propicia unha maior recaudación fiscal, ou cando menos mantela, esa capacidade non a teñen as familias.
En España hai case o dobre de policías por habitante que a media da UE, penso que máis de un sobra.
Eu non creo no control policial como único método para garantir a seguridade, eu por exemplo legalizaría as drogas, todas, estou seguro que isto contribuiría a ter unha maior seguridade nas rúas, baleirarías as cadeas e faría innecesario unha boa chea de polis e funcionarios de prisións, aforrando un bo diñeiro para gastar en xente que fai dibujitos, estradas, médicos, e becas para científicos, o mesmo tempo recadaríase unha boa pila de pasta que serviría para non ter que subir os impostos a outros sectores da poboación.
Xa falamos do esforzo fiscal e xa che dixen que para min non é un argumento válido, de feito algúns da túa relixión abxuran del, de feito púxenche esta ligazón que seguramente non liches, volvo a poñela.
https://nadaesgratis.es/cabrales/por-qu ... sean-bajos