Filotas escribió: ↑Martes 01 de Abril de 2025, 19:34
roped escribió:Filotas escribió: ↑Martes 01 de Abril de 2025, 13:48
Roped echando en cara incoherencia a otros… cojonazos nivel dios…
Home o que faltaba, o " liberal antinacionalista" que nega o dereito individual dos cataláns a decidir se queren ser españois ou non, xa que iso poría en cuestión a idea de nación española.
Todos temos incoherencias, é lóxico, é humano, pero dubido moito que eu chegue o teu nivel, aínda así, se queres, podes sinalar en que son incoherente, e comparamos.
Si quieres relanzamos el debate, no tengo ningún problema, pero esencialmente yo estoy absolutamente en contra de los derechos que arrojan unos sobre los derechos que pierden otros, que es también bastante liberal y igualitario.
No es acaso el nacionalismo una forma de negar a los integrantes de una nación los derechos sobre parte de su nación?
Los derechos no fundamentales se basan en el robo de derechos a otros. Derecho fundamental, por ejemplo es el derecho a la vida, a la libre circulación, o de reunión. No pisoteo los derechos de nadie al ir de una ciudad a otra en bici, por ejemplo. Por eso son fundamentales. Otros derechos necesitan ser sustraídos a otros individuos. Por ejemplo, el derecho de una madre a decidir si sigue con un embarazo o no, entra en contra del derecho del padre a decidir si quiere ser padre o no (sin entrar en esos detalles tan escabrosos de si se pisotea el derecho a la vida del no nato, que yo ahí no soy capaz de definirme). En una sociedad civilizada se pueden alcanzar ciertos consensos sobre un trasvase de derecho (el caso del aborto es uno de ellos).
El nacionalismo es uno de ellos. Tú te arrojas un derecho a decidir el futuro de tus ciudadanos sobre la base de arrebatárselo a los demás. Le arrebatas el derecho a decidir sobre las fronteras de su nación a un tío de Murcia, que solo puede mirar sin poder, según parece, opinar. Pero además le arrebatas el derecho a tu vecino que no es nacionalista a seguir como está. Le impones una decisión. ¿Con qué finalidad?
Podrás argumentar que tú no te sientes ni español, ni europeo ni nada, solo gallego y muy gallego. Pero es que aquí no hablamos de sentimientos, si no de derechos de los inviduos. Le vas a poner fronteras en los andares a un paisano que va a visitar a su prima de Lugo? Que vas a hacer? Expedirle un visado de turista a la prima? Si reflexionaras un poco te darías cuenta de que, aunque no te guste, formar parte de una entidad estatal mayor te garantiza más derechos, no menos. Y si no te reto a decirme que derechos tendrías que no tienes ahora en una Galicia independiente. Me se la respuesta, porque yo estuve en el nacionalismo (y se cura, créeme) y dirías “el derecho a tener nuestra legislación (al menos en los 90, estaba derecho moda decir eso), pero es que la legislación supervisa la forma en la que ejerces tus derechos, ni más ni menos.
Entiendes ya porque soy antinacionalista? A mi España y Galicia me importan un carajo como nación. Yo lo que quiero es disolver las fronteras de España en algo más grande que garantice mis derechos. No quiero mil países frente a los vaivenes de la política internacional y donde mis derechos dependan del capricho de un señor en el Kremlin o en La Casa Blanca. Pero mientras eso no ocurra, y lo que tenga sea España, por supuesto que voy a defender lo que ya hay.
Luego podemos hablar de élites, corrupciones, de injusticias y de ausencia de ascensor social y seguramente estemos muy de acuerdo, pero yo quiero corregir lo que está mal, no crear mil cosas que tengan su defectos que corregir luego.
Perdéis demasiada energía queriendo romper lo que ya está hecho en lugar de mejorarlo… bueno, Néstor Regó. Ese no pierde nada de energía. Menudo personaje.
Eu referíame a que resaltaras as miñas contradicións, non que incidiras nas túas, pero xa que estamos...
Eu son da opinión de que os dereitos da maioría aséntase sobre a perda de privilexios duns poucos.
Os dereitos humanos, fundamentais se nos circunscribimos o espazo español, son en gran medida unha conquista do liberalismo, xusto é recoñecelo, e fíxose mediante a palabra, por desgraza esta non bastou para que as elites renunciaran voluntariamente os seus privilexios, dereitos segundo a súa opinión, por iso a palabra foi acompañada da guillotina, revolucións, guerras... e unha chea de sangue. A historia oficial imperante, a feita por e para burgueses esquece oportunamente o seu pasado escuro, construíron unha mitoloxía "buenista" para tódolos públicos, pero a realidade é que o noso sistema de liberdades e de dereitos impúxose mediante a violencia. Se ti tes dereitos é porque no devir histórico dos últimos 300 anos houbo unha chea de asasinatos de membros das diferentes elites, se non fosen aniquilados ti serías un servo da gleba e eu outro.
Liberal e igualitario son palabras que casan mal, liberal asociase a liberdade, a liberdade individual concretamente. Os liberais de verdade defenden os dereitos dos cidadáns, non dos territorios, e iso vale para Cataluña pero tamén para España.
O nacionalismo catalán e español son, ou deberían ser, ideoloxías irrelevantes para un verdadeiro liberal, é máis un verdadeiro liberal pon en cuestión o propio concepto de nación, pensa que a nación non se poden definir de maneira precisa, dada a complexa combinación de realidades obxectivas e percepcións subxectivas que concorren nesa definición.
Para un liberal de verdade unha nación non vén determinada polo idioma, a historia común, a relixión, os intereses económicos, a xeografía ou outras consideracións estratéxicas, senón polo dereito dos seus habitantes para determinar o seu propio destino.
Para un verdadeiro liberal so importa o exercicio da liberdade individual, da igual que os Cataláns, ou os galegos, se trabuquen escollendo, o importante para un liberal é que os cataláns poidan decidir o seu propio futuro libremente, sexa cal sexa a decisión que tomen hai que respectala, e por suposto un señor de Murcia non pode limitar o exercicio da liberdade individual dun catalán porque crea que a el lle iría mellor nunha España unida.
Aí radica a principal diferenza co principio de nacionalidade que temos nos, e dicir ti e máis eu, que somos nacionalistas, aínda que ti o negues, o dereito de autodeterminación para os liberais é un dereito individual, non colectivo.
Un liberal de verdade desconfía dos Estados, sobre todo dos Estados grandes, xa que estes dilúen os dereitos dos individuos, para un liberal Suíza é moito máis atractiva que USA, ou unha UE convertida en Estado , é dicir burocratizada, cando fas gala do teu europeismo, que non deixa de ser un eufemismo de nacionalismo europeo, menoscabas o teu suposto liberalismo.
Penso que razoei bastante ben a resposta, pero é natural que desconfíes dun independentista galego de extrema esquerda profundamente antiliberal, pese a que recoñezo a importancia, os méritos e influencia dos intelectuais liberais, por iso os leo. Dada a miña pouca credibilidade quizais deba ser Jeff Deist, en calidade de presidente do Instituto Von Mises, quen che explique porque non es liberal:
Dejad que Cataluña decida
https://mises.org/es/mises-wire/dejad-q ... una-decida