Cando surxiron esas familias o Estado Romano levaba séculos existindo.
Os clans latinos da idade de ferro, ou quizais aínda máis atrás , si eran unha nación.
Cando surxiron esas familias o Estado Romano levaba séculos existindo.
Estás equivocado. Precisamente si miras las historia, te encontrarás estados que son una mezcla de naciones.roped escribió:Filotas escribió: ↑Martes 03 de Septiembre de 2024, 22:17Falso. Lo que es imprescindible es el estado.roped escribió:A nación existe, de feito a súa existencia é imprescindible para que o capitalismo funcióne, sen nación, sen Estado o mercado non dura nin tres telidiarios.
No es lo mismos estatista que nacionalista, por más que te empeñes.
Penso que deberías revisar o que opinaban os fundadores do chiringuito que defendes a capa e espada, que aprendas algo da historia da túa propia civilización, aínda que iso signifique arriscarte a enfrontarte a contradicións.
A "Nación" a francesa, o concepto político levado a práctica en 1789, xermolo de toda democracia liberal burguesa posterior, foi o termo que empregaban os pais da revolución para definir a colectividade, ao conxunto de individuos que deberían ser libres e iguais perante a lei, para dotarse dun Estado que garantise a súa prosperidade económica, e asegurase a súa liberdade e os seus dereitos, poñéndoos a salvo da arbitrariedades propias do feudalismo e o absolutismo.
Desde o punto de vista da ilustración francesa a Nación precede ao Estado, o Estado non deixa de ser unha Nación organizada en torno a institucións que crea ela mesma, a creación dun Estado é o acto de soberanía por antonomasia da Nación.
Previamente ten que existir Nación para que logo haxa Estado, polo tanto desde un punto de vista teórico, todo defensor do Estado, por mínimo que este sexa, debe defender antes a existencia da Nación, e é un nacionalista.
O Estado contemporáneo existe porque antes existiron eses nacionalistas, outra cousa é que ti penses que nacionalista so é aquel que define a identidade colectiva mediante a exaltación de elementos comúns entre os individuos como son a súa historia, costumes, relixión, lingua... os que defenden a Nación Histórica ou Étnica, esquecendo, ou ignorando, que hai outros nacionalistas, os defensores da Nación Política ou Cívica, os que forman parte dun grupo de individuos, unha Nación, que mostran a vontade de constituír unha comunidade política, un Estado.
Sucede que os gañadores do eterno conflito de clases modifican a linguaxe, e mesmo o relato histórico en pro dos seus intereses, incluso crean Academias para dotar a súa versión de maior credibilidade. Na actualidade os nacionalistas soamente somos os etnicistas esencialistas, uns xenófobos, os demais sodes patriotas, pois vale.
Es muy buena pregunta. Si me hubieses preguntado a finales de los 90, yo habría jurado y perjurado que en 100 años los estados solo serían ámbitos jurídicos y que sería todo una gran nación. A día de hoy, pienso que mas pronto que tarde (yo creo que varios de este foro lo vivirán), con el resurgir de los nacionalismos habrá 3/4 naciones gigantescas, más bien imperios decidiendo los destinos del resto del mundo y un montón de países pequeños y peleles instrumentales.Dabicito escribió:Me pregunto si el estado y la "nación" existirán o no en el año 2300. La organización política e identitaria que tendrán nuestros descendientes.
Filotas escribió: ↑Sábado 07 de Septiembre de 2024, 19:03Estás equivocado. Precisamente si miras las historia, te encontrarás estados que son una mezcla de naciones.roped escribió:Filotas escribió: ↑Martes 03 de Septiembre de 2024, 22:17Falso. Lo que es imprescindible es el estado.roped escribió:A nación existe, de feito a súa existencia é imprescindible para que o capitalismo funcióne, sen nación, sen Estado o mercado non dura nin tres telidiarios.
No es lo mismos estatista que nacionalista, por más que te empeñes.
Penso que deberías revisar o que opinaban os fundadores do chiringuito que defendes a capa e espada, que aprendas algo da historia da túa propia civilización, aínda que iso signifique arriscarte a enfrontarte a contradicións.
A "Nación" a francesa, o concepto político levado a práctica en 1789, xermolo de toda democracia liberal burguesa posterior, foi o termo que empregaban os pais da revolución para definir a colectividade, ao conxunto de individuos que deberían ser libres e iguais perante a lei, para dotarse dun Estado que garantise a súa prosperidade económica, e asegurase a súa liberdade e os seus dereitos, poñéndoos a salvo da arbitrariedades propias do feudalismo e o absolutismo.
Desde o punto de vista da ilustración francesa a Nación precede ao Estado, o Estado non deixa de ser unha Nación organizada en torno a institucións que crea ela mesma, a creación dun Estado é o acto de soberanía por antonomasia da Nación.
Previamente ten que existir Nación para que logo haxa Estado, polo tanto desde un punto de vista teórico, todo defensor do Estado, por mínimo que este sexa, debe defender antes a existencia da Nación, e é un nacionalista.
O Estado contemporáneo existe porque antes existiron eses nacionalistas, outra cousa é que ti penses que nacionalista so é aquel que define a identidade colectiva mediante a exaltación de elementos comúns entre os individuos como son a súa historia, costumes, relixión, lingua... os que defenden a Nación Histórica ou Étnica, esquecendo, ou ignorando, que hai outros nacionalistas, os defensores da Nación Política ou Cívica, os que forman parte dun grupo de individuos, unha Nación, que mostran a vontade de constituír unha comunidade política, un Estado.
Sucede que os gañadores do eterno conflito de clases modifican a linguaxe, e mesmo o relato histórico en pro dos seus intereses, incluso crean Academias para dotar a súa versión de maior credibilidade. Na actualidade os nacionalistas soamente somos os etnicistas esencialistas, uns xenófobos, os demais sodes patriotas, pois vale.
Incluso desde tu óptica nacionalista, existe un estado España que no se corresponde con una nación. De hecho tendeis al referiros a España como el estado español y decís que oprime a las naciones catalana, vasca y gallega (y por aquí abajo, algunos flipados también dicen que oprime a Andalucía)Tu añorada URSS era un estado descomunal compuesto de un montón de naciones.
El mismo término nación y nacer tienen la misma raíz etimológica que es natalis. Hasta la ilustración, la nación era el lugar donde nacía uno, el luco natalis. El valle, o la región geográfica. Por ejemplo, en tiempos del reino de Nápoles, es habitual dividir entre los Napoli nati o regii nati, que significa los nacidos en Nápoles o los nacidos en regio. De ahí viene nación. De hecho, como buen conocedor de las costumbres gallegas, sabrás que antes, sobre todo en el sur de la provincia de ourense, era habitual preguntar por “a nación dos país” para saber si eran de la zona o no.
La nación estado es una cosa que surge en la ilustración para definir los límites donde aplica el estado y para crear el sentimiento de pertenencia “todos hemos nacido en Francia” porque antes la afiliación de los individuos era con el rey, no con los dominios de ese rey.
De ahí que cuando los nacionalistas españoles hablan de que Leovigildo se proclamó Rex Hispaniarium, no se proclamaba como rey de todas las tierras entre tal sitio y tal otro, si no de los españoles.
Precisamente hace falta leer historia para conocer esos detallitos.
Edito: según terminé de escribir esto, me acordé de aquello de Luis XVI y “el estado soy yo” que le contesta no-me-acuerdo-quien que le hablo del concepto de estado y de Francia como nación común.
La nación no deja de ser una creencia. Si la mayoría se lo cree podemos decir que tiene visos de realidad.Aglaca escribió: ↑Domingo 08 de Septiembre de 2024, 13:39@Filotas, creo que eres tú quien se equivoca porque equiparas la nación cultural con la nación, a secas. La nación política está en el génesis de la inmensa mayoría de Estados, y suelen tener en su seno múltiples naciones culturales que comparten una cultura, religión, lenguaje, historia u otros aspectos similares. España nace como una nación política cuando los distintos reinos y naciones culturales que forman el territorio español crean una unión política y unen sus caminos en un solo reino o una unión de reinos, la nación política nace de un acuerdo administrativo y político en un territorio para gestionarse de un modo conjunto. Esa nación cultural asume la gestión de las distintas tensiones que pueden darse entre los distintos grupos étnicos, religiosos, culturales, nacionales, etc. que existen en su territorio. Pero es falso decir que España no es una nación, efectivamente es una nación de naciones que constituye un Estado, pero es una nación política, no cultural.
Non, non significa iso. Hispania pertence a primeira declinación.Filotas escribió: ↑Lunes 09 de Septiembre de 2024, 21:15Rex Hispaniorum significa rey de los hispanos. No de los españoles ni de España. Y se entiende como nacidos en España.
Y esa es la denominación que le da Isidoro de Sevilla y Julián de Toledo. Todo esto extraído de las fuentes originales de Jose Soto Chica, que es el mayor especialista a nivel mundial sobre los siglos VI a X en el arco mediterráneo.
Huid ya de las interpretaciones de Sánchez Albornoz, que están desfasadas.
Edito: es verdad que me bailaron la V y la I en el Luis, pero no veo en que invalida mi argumento.
Usuarios navegando por este Foro: No hay usuarios registrados visitando el Foro y 8 invitados