Cine

[Aglaca]

No hay que ser indepe de izquierdas del s.XXI para definir al Cid como mercenario @roped, pero ser un escritor musulmán y un enemigo acérrimo ayuda, Bassam de Santarém jugaba para el otro bando.

Esta victoria es recordada por Ibn Bassam como una de las más importantes en la que el Cid no contando con demasiados caballeros infringió una dura derrota a los ejércitos enemigos, a pesar de que en otro lugar de su obra, no duda en calificarle de «perro gallego» y de describirle como un hombre ávido de crueldad. Sin embargo, Ibn Bassam, a pesar de su sentimiento de odio, escribe un magnífico elogio del caudillo enemigo, a quien mira como «verdadero prodigio del creador»12.

Fuente: Dialnet https://share.google/lLGG85SHrCvFV8z5n

¿Acaso vas a citar foros del Celta cuando quieras fuentes fiables para hablar de Diego Tristán?

[Poneglyph]

A peli do Cid era o cine que se podía facer en USA trala caza de buxas, o cine con certa crítica social foi barrio do mapa nos anos 50.

Sen entrar no resto, ollo coas xeneralizacións. Silver Lode de Allan Dwan ou Johnny Guitar e Run for Cover de Nicholas Ray foron feitas nos 50 e son pelis transparentemente anti McCarthy. E non creo que fose casualidade que na mesma década John Ford, que se enfrontou directamente ao comité de McCarthy, decidira refacer Judge Priest e incluír unha escena sobre a inxustiza fos linchamentos públicos.

[roped]

A peli do Cid era o cine que se podía facer en USA trala caza de buxas, o cine con certa crítica social foi barrio do mapa nos anos 50.

Sen entrar no resto, ollo coas xeneralizacións. Silver Lode de Allan Dwan ou Johnny Guitar e Run for Cover de Nicholas Ray foron feitas nos 50 e son pelis transparentemente anti McCarthy. E non creo que fose casualidade que na mesma década John Ford, que se enfrontou directamente ao comité de McCarthy, decidira refacer Judge Priest e incluír unha escena sobre a inxustiza fos linchamentos públicos.

Só vin Johnny Guitar, e home a súa crítica o macartismo moi transparente non me parece, lin sobre elo, e non teño tan claro que exista ese subtexto, nin tampouco vexo o presunto feminismo radical, mesmo o lesbianismo, que moitos críticos , con moitas gañas de ver, ven.

Tamén é certo que esa peli é unha desas obras mestras que a min non me gustan nadiña.

En todo caso que a crítica se esconda nun wéstern é bastante significativo de como estaba o tema, había que fiar moi fino para non levar nos morros, a maioría do público non pillaría a mensaxe crítico nin de broma.

A vaquerada máis antimacartista para min é "High Noon", que ten un titulo máis molón en castelan " Solo ante el peligro" onde o guionista reflexa o medo que estaba pasando o ser perseguido por McCarthy, e ver que ninguén lle bota un cabo. Esta peli por como está feita, toda a historia transcurre no tempo real da metraxe , e polo innovadora que é o presentar a un heroe con medo, para min si é unha obra mestra.

[Pablo1989]

DEP Claudia Cardinale. Uno de los grandes pibones de la historia del cine.

[Marcos]

DEP Claudia Cardinale. Uno de los grandes pibones de la historia del cine.

Absolutamente.Un bellezon.
DEP

[Bartok]

Era a miña actriz favorita de todos os tempos. O meu papel preferido dela foi en "Sandra" de Visconti, curiosamente unha das películas más olvidadas do mestre italiano, pero que a min sempre me pareceu unha grandísima obra. Xa case non quedan referentes do cine europeo clásico. Caeron como moscas nos últimos anos Belmondo, Delon agora Cardinale... Queda Bardot e pouco máis. DEP.

[Pablo1989]

Diane Keaton

DEP

[roped]

Diane Keaton

DEP

Unha das grandes, que a terra lle sexa leve.