Eu falo desde o meu propio xeito de ver as cousas
@roped o meu pensamento é meu e ainda que ven dado polas miñas propias vivencias e as persoas que en elas me influíron, de ninguén mais. Non trataba de xuzgar a nadie, sei que non, pero se te sentiches xuzgado, pidoche perdón.
Non son pai e non creo que vaia a ter fillos, a verdade. Por eso supoño que cheguei a un momento no cal me encontro a gusto e cómodo coa miña vida actual e non vexo a necesidade de preocuparme por cousas nas cales eu non vou ter absolutamente ningún tipo de influencia no mundo cos meus feitos ou cas miñas opinions. Si, son consciente de que é asinar a rendición, pero, que remedio teño? Se o penso desde a perspectiva lóxica, ou polo menos desde a miña perspectiva lóxica, o que eu faga ou opine non vai cambiar absolutamente nada, porque eu só son un individuo o cal non ten ningún tipo de influencia sobre a mellora da sociedade, ou sobre o sistema político, ou sobre o sistema educativo, ou sobre o cambio climático. Seguramente ademáis de forma axeitada, que a fin de contas tampouco vou a ser tan egocéntrico de pensar que eu podría mellor algo. Por suposto teño as miñas opinións de calquera merda, pero de que me sirve preocuparme de verdade por nada que sexa alleo a min de xeito directo?
Vouche por un exemplo. Levo traballando 22 anos e 20 podendo votar. Este goberno fai cousas que moita xente considera raras moitas veces, non o vou a negar nin confirmar, non me quero meter en eso. O que si podo decir, é que por primeira vez na miña vida laboral, houbo un goberno que fixo algo que a min en particular me beneficiou de xeito moi significativo no choio. O resto que fixera, ben ou mal, dame moito mais igual. Para min están a facer un bo traballo xa só por eso. Sesgo, por suposto.
Nos derradeiros 10 anos tiven moitos traballos e alguns moi ben pagados. Ahora tou nun no cal cobro moito peor, ainda que me da para malvivir, pero por primeira vez na miña vida estou nun traballo do cal poida decir que non me importa facelo e por enriba sendo fijo. Non che vou a decir que me gusta. Eu desconfío moito da xente que di esa frase e nin sequera concibo esa frase coma posible realmente (se mo pides, ti ou calquera, desarrollo esto). O que si podo decir é que non me importa facer o meu traballo. Parece moi pouco pero é una pasada.
Antes obviamente non pensaba así e tamén era idealista e buscaba a maneira en cal o mundo e eu podiamos mellorar, pero de un tempo para aquí aceptei que este punto no que estou, a min xa me vai ben. Seguramente sexa una forma de afrontar a vida moi conformista, non o nego. Xa ves o ben que falo do meu choio, e dedicome a levar un puto camión de correos.
O que tampouco podo negar é que nunca fun tan feliz na miña vida coma no último ano. E esa última frase tampouco pensei nunca que a diría con 38 anos e tendo tan pouco coma teño.
Obviamente se o día de mañan, eu mais a miña parexa decidimos ter un fillo ou ven por un penalti (nunca se sabe
), pode ser que o meu xeito de ver a vida cambie. Non o creo, véxoche mais ganas a ti de ser secretario xeral de VOX que a min de ser pai, pero non son adivino.
E si, son nihilista.