Re: Economía
Publicado: Miércoles 28 de Febrero de 2024, 11:54
E que hai que escoller entre que coma unha maioría, evitando que ardan as rúas, ou facilitar que unha minoría de xente merque teléfonos e coches a un prezo razoable, son un antisistema, polo tanto quedo ca primeira opción.the naked man escribió: ↑Miércoles 28 de Febrero de 2024, 10:59Evitar las exportaciones, que serán tu principal fuente de moneda franca para el comercio (como tú mismo la has llamado) porque tu moneda no la quiere ni Dios solamente te va a traer problemas para conseguirla y comprar productos necesarios en el exterior. Porque imagínate el coste de comprar dolares con pesos, tendrías que sacar la máquina de imprimir para poder comprar bienes básicos de los que no te puedes autoabastecer como petróleo o combustible refinado, piezas de ingeniería como motores de avión, transformadores para la red eléctrica o cosas como wolframio (por decir algo, no sé si Argentina tiene, pero si no es eso será otra materia para otra cosa) para fabricar bombillas, alimentos que tú no produzcas, insulina, medicamentos de quimioterapia, generadores radioactivos para hospitales...roped escribió: ↑Miércoles 28 de Febrero de 2024, 10:07the naked man escribió: ↑Martes 27 de Febrero de 2024, 17:59Es decir, que tu propuesta para solucionar parte del problema de Argentina es forzar a que la comida no se pueda exportar (o encarecer esa exportación mediante aranceles) para que, de este modo, los precios internos tengan que bajar? Lo he entendido bien?roped escribió: ↑Lunes 26 de Febrero de 2024, 11:18Seguramente me expresei mal, eu digo que Arxentina debería poñer aranceis os seus propios productos agrícolas, usar o fisco para evitar que a comida se venda fora porque precisana dentro. Ante iso que van facer os países industriais?, subir os seus propios aranceis para evitar vender coches ou teléfonos?, non ten sentido.
UE, pero sobre todo USA e China poñen aranceis as importacións dos demais, non os seus propios productos.
O sistema baseado na débeda é un sistema condenado debido a que a producción de bens e servizos mundial, deicando a marxe o sector financieiro, tende cara rendementos decrecentes, pedir prestado, diñeiro de mentira pero ese é outro tema, cando non se pode devolver porque a economía está estancada, ou directamente cae, é un suicidio, tanto en Arx como no resto do mundo, pero iso os capitalistas aínda non o entenderon, so o farán a base de hostias, cando a banca se quede con todo porque non imos poder devolver o prestamo.
Non creo que a débeda arxentina sexa un producto moi atractivo a día de hoxe, mantense en pé porque institucións internacionais, partidistas, rescataron a Arx contradecindo as suas propias normas internas, concretamente foi o FMI.
Arx xa implosionou, o caso é que os capitalistas estades dacordo con que a implosión a pague xente qu enon pode comer, e eu quero que a implosión afecte os 7 arxentinos que están na lista forbes.
China non é unha ONG, pero os africanos din que son máis baratos, fiables e eficientes que os occidentais.
O mesmo é o que promete Milei, é exactamente o mesmo que fixeron os militares nos 80, e logo Menén, Macri... aliarse con China e socializar os medios de producción si sería unha novidade de verdade.
No sé ni por dónde empezar a rebatir eso la verdad
Podemos empezar porque Argentina no es autosuficiente para la mayoría de las cosas (igual que todos los países), con lo cual lo que tengan que ir a comprar fuera lo tendrán que hacer en otra moneda distinta a la suya (sean dólares, yuanes o euros), cómo exactamente va a conseguir Argentina ese dinero si sus billetes no los quiere (con motivo) ni el apuntador y cortas su principal fuente de divisas extranjeras como es la exportación? Quién les va a vender una moneda estable a cambio de una inestable como el peso? Y a qué precio?
Ten una cosa clara: con China no te alías, China te compra, sea ahora o sea en un plan a 20 años vista, pero no existe la colaboración con ellos.
Pois eu vou empezar dicíndoche que o peso arxentino ninguén o quere para nada, como o resto das moedas de iberoamérica, en esa parte do mundo a moeda franca para o comercio é o dólar.
Ti defendes un plan de estabilización da moeda nun Estado onde a xente pasa fame, iso nunha democracia é imposible, e nunha ditadura a longo prazo tamén. Non podes acumular dólares a conta do sufrimento de millóns de persoas e pensar que non vai pasar nada. Con tódolos respectos isto é propio de alguén moi metido na doutrina da economía clásica, pero con claras eivas na historia dos procesos revolucionarios, penso que en historia económica debería ensinarse este tipo de cousas.
Prefiro a colaboración co PCCh que co consello de administración de Black Rock.
Imagínate que todo eso (y muchas otras cosas) suben de precio a cambio de bajar la carne directamente porque indirectamente va a subir al crecer todo el coste de producción por gastos derivados, de poco te vale que te bajen el kg de carne un 10% si los costes de explotación de esa carne suben un 5% pero el resto de costes para todo sube un 20, y todo eso con una moneda que igual dentro de 6 meses vale un 13% menos porque si.
Con China no colaboras, te vendes, son cosas diferentes. Pierdes capacidad de decisión a largo plazo a cambio de safar ahora, a un político le vale porque el marrón se lo comerá el siguiente, al pueblo no porque el marrón se lo van a comer ellos igual.
Arxentina ten petróleo:
Aínda que agora chégalle para eles e pouco máis, xa non exportan , de feito o seu declive petroleiro é o que determinou o fin do kichnerismo, o non vender petróleo non cadren as contas e están condenados a decrecer, eles tentaron parchear ca nacionalización de YPF, un comportamento infantil de aqueles que non cren nos límites físicos, xente asesorada normalmente por economistas que saben moito de macro e micro pero pouco de física e xeoloxía.
De feito un bo plan sería favorecer a exportación do petróleo que lles queda aproveitando o caro que esta polas bromas de Rusia e Israel, aínda o vai estar máis, e trincar dolares, ou mellor renminbis, pero para iso precisan planificar o transporte público colectivo e subvencionalo,deseñar un plan de aforro no sector agrícola e industrial, e vivir de xeito moito máis austero, sobre todo as elites que son os que poden aforrar, pero todo iso seica vai contra os mandamentos do fenómeno que teñen o temón.
O paradoxal e que eu estou seguro que o plan real de Milei é decrecer, pero que ese decrecemento o paguen os de abaixo, vai putear tanto o persoal que aumentará a mortaldade, baixará a esperanza de vida e obrigará a saír a moita xente do país, busca a caída do PIB e consecuentemente o decrecemento enerxético para poder volver a ser un exportador de petróleo, o mesmo tempo que os emigrantes mandan remesas de divisas, e se aforra en gasto público nun Estado cunha poboación minguante.
En realidade a miña meta e a de Milei é a mesma, porque seguramente é a única posible, pero claro eu quero que ese decrecemento o paguen os ricos e as clases medias, e Milei, e ti, queredes que o pague a metade da poboación que non ten absolutamente nada, e ese coido que é un mal plan, deixando de lado cuestións de superioridade moral, ti cres que millóns de arxentinos se van quedar parados mentres son sacrificados?, cres que non vai existir un estalido social?, seguir o voso manual, que sempre é o mesmo, conduce inexorablemente o golpe de Estado militar para acadar a orde, a unha ditadura que repartirá moitas hostias para pacificar o país, peor que nos 80, porque agora son moitos máis habitantes e o declive enerxético ineludible, están fodidos, tanto que a medio - longo prazo non descarto que volvan a dinámica do seu XIX, inzado de guerras contra veciños e entre eles mesmos.
Os arxentinos deben escoller, ou decremento económico planificado e socialmente xusto, ou decrecemento selvático onde o máis forte sobrevive, e o feble palma, non hai máis , pensar en emular a Irlanda, Polonia, ou Nova Zelanda é de ilusos, non teñen absolutamente nada que ver os contextos. Por agora escolleron caos, e caos van ter.